Thuiswedstrijd Zwolle

De kop is eraf,.... Indoor Zwolle zit erop. En al was het resultaat niet om over naar huis te schrijven, toch vinden wij dat ook bij een minder resultaat we de achterban en de fans snel willen informeren.
Altijd lastig die thuiswedstrijden is een veel gehoorde kreet. Voor ons was het gisteren ook een echte thuiswedstrijd. Althans het resultaat in de 3.5 ton 's avonds. We hadden speciaal onze focus op de avondklasse liggen, om deze reden wilden we ook niet in de middagsessie in de 4.5 tons klasse aantreden. Het zal je maar gebeuren dat je 's middags brokken rijdt en 's avonds niet kunt aantreden.
Helaas was het uiteindelijke resultaat nagenoeg hetzelfde.
Nadat de baan en sleepwagen gereed waren voor de 3.5 ton, werd de proeftrek gedaan door Popeye. De start was lastig en de trekker begon te springen. John ging van het gas af en kwam tot een afstand van 59.11 meter. Hierna was het de beurt aan L'aspirateur. Zij kwamen echter met slechts 2 draaiende turbines voor de sleepwagen omdat ze in de middagsessie 1 turbine in vonken hadden zien opgaan. Ze kwamen echter met deze twee motoren moeilijk op gang en na enkele meters greep de elektronica in en stond men op 9.68 mtr stil.
Dan was het onze beurt. We hadden hier lang naar uitgekeken. We waren er ook helemaal klaar voor en gingen er goed voor zitten.
Ook voor Theo was het moeilijk grip vinden op de keiharde baan. De trekker begon wat te bokken en Theo duwde het gas volledig open. Juist op dat moment verschenen er enorme vlammen op de linkermotor. Dit wijst op een probleem met de ontsteking. De motor levert dan veel minder vermogen en de rechtermotor krijgt het hierdoor ook zwaarder. Met te weinig vermogen kregen we het verzet niet goed rond en de trekker begon te springen. Zo erg zelfs dat ook de noodstop nog werd geactiveerd. Niet door de sleepwagenbemanning, maar door het springen van de trekker.
We stonden stil bij 63.74 mtr.
Daarna was er een overleg tussen RD en wedstrijdleiding. Vanuit het rennerskwartier hoorden wij dat de baan opengetrokken ging worden om zodoende te proberen de baan bij de start beter te maken zodat er makkelijker grip gevonden kon worden.
Hierdoor zou de hele klasse over gereden worden.
Snel sloegen we aan het overleggen. Wat zou er aan de hand kunnen zijn en konden we dit zo snel voor elkaar krijgen. Na een korte inspectie, wisten we, dat we de aandrijflijn, de verzamelbak en de linkerkoppeling moesten demonteren om te kunnen bepalen wat er precies aan de hand was. Als het tandriempje van de aandrijving van de ontsteking een tand versprongen zou zijn, moesten we ook beide ontstekingen van de linkermotor nog demonteren om alles weer op tijd te kunnen zetten.
We maakten de inschating dat het opnieuw preparen van de baan en het eventueel doorschuiven en als laatste deelnemer op de baan komen, ons niet genoeg tijd zou opleveren om deze klus te klaren. We baalden enorm, in de wetenschap dat zoveel sponsoren en fans op de tribune op ons zaten te wachten.
Achteraf, kregen we van enkelen wel wat commentaar, waarom we niet gewoon nog een keer aangehaakt hebben. Dit is aan de personen in kwestie uitgelegd. Echter willen we dat ook hier nog doen voor hen die niet naar ons toe gekomen zijn.
We laten even buiten beschouwing of een motor het prettig vindt te moeten lopen met een te vroege of een te late ontsteking.
Het eventueel verbranden van kleppen en dergelijke zou hiervan bijvoorbeeld een gevolg kunnen zijn.
Daarnaast is de hele aandrijflijn zo bedacht en gemaakt dat we met een bepaald toerental de achteras in gaan. Als we niet voldoende vermogen creeeren krijgt de hele aandrijflijn het zwaar voor zijn kiezen omdat het toerental dan niet hoog genoeg is. Daarnaast is de kans op het gaan springen van de trekker heel groot. De krachten die dan uitgeoefend worden op de achteras zijn enorm. Aangezien wij niet een oneindig budget hebben hebben we daarom besloten niet meer te rijden.
Jammer was het wel dat er toen voor de 3.5 tons klasse slechts 5 trekkers overbleven. Popeye kwam niet terug vanwege startproblemen. Hieruit ontstond een finale tussen 3 trekkers, waarbij uiteindelijk Rising Star in de finale ook verstek moest laten gaan. Tijdens de finale knapte er bij Eager Beaver een blowerbelt, waardoor de overwinning in onze klasse ging naar Double Screamin'.
Helaas zat er dus voor ons niet meer in. We hopen in bovenstaande wel te hebben kunnen uitleggen, wat de reden is geweest van het niet terug kunnen komen. Helemaal voor niks is het natuurlijk niet geweest. We hebben wel wat ervaring opgedaan met onze nieuwe banden. Op het eerste gezicht lijken ze goed grip te geven, al hebben we dat natuurlijk nog niet echt goed kunnen testen en waren de baanomstandigheden hiervoor ook niet ideaal.
Toch kijken we terug op een goed georganiseerde dag. Jammer dat er in alle klassen veel schades te zien waren bij diverse tractoren. De gesteldheid van de baan werkte ook niet echt mee aan een mooie show.
Na de wedstrijd zijn we nog lang in het rennerskwartier blijven hangen om gezamelijk met sponsoren en fans nog een biertje of wat te nuttigen. Ook hebben diverse artiesten genoten van het rijden op Helmer zijn eigen gemaakte knikfiets.......
Zelfs de mannen van Sledge Hammer, reden een rondje. Zij hebben thuis een fiets staan, die links gaat als je naar rechts stuurt. We hebben afgesproken dat ze die volgend jaar meenemen naar de wedstrijd in Zwolle, zodat we een wedstrijdje wie fietst het idiootst door een bijna leeg rennerskwartier, kunnen organiseren.
Zo zie je maar weer, Tractorpulling is niet alleen maar tractorpulling................................
Komende week, gaan we uitzoeken wat er precies aan de hand is en gaan we dit repareren en zo nodig verbeteren.
Een filmpje van onze run vindt u hier.