Afgelopen zaterdag stond de wedstrijd in Tzum op het programma. Van de Grand National, was alleen onze klasse nog niet geheel beslist. Een bijzondere wedstrijd ook, aangezien de Modifieds als enige uit de Grand national aanwezig waren.
Er stond nog e.e.a. op het spel, Lambada was al kampioen en door de grote schade die ze in Brande tijdens het EK hadden opgelopen, waren ze niet in Tzum aanwezig.
Voor onze klasse stonden er een aantal demo's gepland. Als eerste stond daar IJssel Delta Power op "nieuwe" banden. Een eerste trekpoging, gaf niet het gewenste resultaat. De banden spinden maar geen voorwaartse beweging, bij poging 4 kwam de trekker gelukkig van de plaats, dit gaf wel aan dat de baan aan het begin lastig was. En mooi om te zien dat de Delta zo mooi over de baan ging. Naderhand gaf John aan niet te weten wat hij voelde, de banden deden goed hun werk.
Daarna was het de beurt aan Red Attraction, ook daar een lastige start, daarna ging de trekker mooi hangen en zette een geweldige run neer.
Dan was het tijd voor de modifieds. Als eerste starter Whispering Giant, van tevoren bedachten we dat wanneer zij de wedstrijd wonnen, wij minimaal 4e moesten worden om onze 2e plaats vast te houden. De trekker kwam niet makkelijk weg, met veel wielspin was er ineens grip, onbalans in de run welke stopte op 74,5 mtr. Gelukkig was dit een proeftrek. Daarna Super Kasper, de Griffons liepen goed en wat werd er een grond verzet, de trekker stond stil op 70,23 mtr. Hierna Alligator, tijdens het op het gas gaan ging er iets mis en de trekpoging werd gestaakt. Ze besloten 6 plaatsen op te schuiven. Zo stonden we als 4e aan de start en hadden we nog steeds de blauwe vlag van de proeftrek op de baan staan.
De start was lastig, dat hadden we al gezien, deze was ondertussen wat naar voren verplaatst, veel ervaring hebben we nog niet met onze Mitas banden, dus ging het gas er heel voorzichtig op. Zoeken naar grip die rond de 30 mtr werd gevonden, het gas geleidelijk door en de trekker ging hangen, af en toe het neusje terug aan de grond. Naar het eind toe werd de baan zachter en dat was te zien aan de hoeveelheid losse klei tussen trekker en sleepwagen, we stonden stil op 95,20 mtr. Wat konden we hier nog aan verbeteren?
Als altijd met een proeftrek moet je na 2 trekker beslissen of je nog een keer terug komt of niet. We kregen te horen dat de sleepwagen zo zou blijven staan, dus keken we naar wat de wedstrijd verder bracht.
Bits 'n Pieces dan, deze starte op de linkerkant van de baan, kwam mooi in balans, maar rond de 60 meter gingen de motoren even hoog in toeren, de balans was weg en de trekker stond met vlammen uit de linkermotor stil op 84,12 mtr. Dit maakte ons nog niet veel wijzer over onze run. Hierna dan de beurt aan Seaside, zij hadden deze wedstrijd de beschikking over geleende banden. Deze kwamen, zoals al eens eerder gebeurde, uit IJsselmuiden, van Bertus Boer. De start was onstuimig, na wat springen kwam de trekker in balans, maar trok ook behoorlijk naar rechts, remmen was niet voldoende om de witte lijn niet te overschrijden, helaas een diskwalificatie. We wisten dus nog niet veel meer. We besloten de gok te wagen, er moesten nog 4 trekkers, we hadden genoeg aan een 4e plaats, het moest raar lopen dat alle vier ons voorbij zouden gaan. We konden natuurlijk nog een keer rijden, maar op deze baan hadden we niet het gevoel dat er veel meer in zou zitten. Onze afstand bleef dus staan.
Hierna was het de beurt aan Eager Beaver, ook hier zoeken naar grip, het gas werd zelfs even terug gehaald, even kwam de balans erin, maar op dezelfde plek als Bits kwam er onbalans, en stond Jaap stil op 82,13 mtr. Dan was het weer tijd voor Whispering, oefening baart kunst, de trekker wat aangepast, de balans kwam er nu wel in, de start ging ook beter, de trekker stond stil in de buurt van de vlag, het scorebord liet zien dat ze ons met 72 cm verslagen hadden. Maar het was nog niet gedaan, als het een turbine baan zou zijn dan had Rising Star natuurlijk ook nog alle kansen.
Eerst stond Alligator voor de wagen, de start ging heel abrupt, de trekker begon te dansen, het gas eraf, dan weer vol erop, maar de balans kwam er niet in, 62,91 mtr. Met nog 2 trekkers te gaan en met de 2e gereden afstand, wisten we al dat we sowieso 2e in het kampioenschap zouden blijven, maar zat er vandaag nog een podiumplek in?
Rising Star dan, wat springen bij de start, daarna een aardige balans, de trekker bleef mooi hangen en stond uiteindelijk stil op 91,45 mtr. We stonden nog steeds 2e. Als laatste dan Black Cat, helaas hadden ze met een van de motoren een probleem, waardoor ze maar met drie draaiende motoren voor de sleepwagen stonden. Deze run zag er qua balans nog het best uit van allemaal, wellicht ook het gevolg van wat minder beschikbaar vermogen, toch kwamen ze aan het eind net wat te kort en werden ze 4e met een afstand van 86,88 mtr.
We mochten wederom het podium op, en vandaag 2 keer. Beide keren op de 2e plaats omdat in Tzum ook de prijzen werden uitgereikt voor de stand in de competitie. Willem Dingerink was naar de wedstrijd gekomen om de grootste beker in ontvangst te nemen. Je zou denken dat hij hier al wel wat ervaring in heeft opgedaan de laatste jaren, maar dat was aan het openen van de champagnefles niet te zien.
Blij met onze 2e plek, werd er een biertje gedronken bij de bus, ook had Helmer zijn kookkunsten weer goed onder controle.
Tja, een twin Griffon op de 2e plaats in de competitie, onze twin Griffon dan ook nog. Als ons dit iemand had voorspelt aan het begin van het seizoen, dan hadden we daar zo onze vraagtekens gehad bij het welbevinden van deze persoon. Zwolle liep het nog niet zo, in Ahoy hadden we al iets moois laten zien. Maar ja buiten is alles anders..... En inderdaad, buiten werd ook alles anders, we wonnen geen wedstrijd, maar waren wel een van de meest constante trekkers. Na de 1e wedstrijd stonden we 2e, we deden er ook alles aan om dit zo te houden. Afgelopen jaar veel uren doorgebracht in de werkplaats, niets aan het toeval over willen latend. Steeds weer alles controleren, zorgen dat de trekker betrouwbaar was en bleef. Geluk met een uitstapje naar Grimmen, de pech daar en niet tijdens een competitie wedstrijd. Veel aan bandenonderhoud gedaan. Hoewel het niet slecht ging, toch gekozen voor een andere set banden, Mitas welteverstaan. En ja ook dat was afwachten hoe dat zou uitpakken, in Alpen nog niet zeker van onze 2e plek in het klassement, echter al wel van deelname aan het EK, dus hier moest het maar gebeuren, The Judge op Mitas. En wat een andere trekker kregen we daardoor. Opgedane ervaring met bandenspanning, gewichtsverdeling en wat al niet meer zij,..... je begint gewoon opnieuw. Dan in Alphen een diskwalificatie in de finale, hiermee moet je dan afrijzen naar een EK. Toch vertrouwden we op onze nieuwe banden en ze gingen mee naar Brande. Een geweldige 2e plaats daar behaald.
Al met al een seizoen wat we niet snel zullen vergeten. Dank aan al die sponsoren die er voor gezorgd hebben dat wij dit hebben kunnen bereiken. Echt zonder al deze personen en bedrijven kunnen wij dit echt niet tot zo een resultaat brengen. Dank ook aan degenen die ons spontaan in en om de werkplaats komen helpen. Namen noemen we niet, maar zij weten wie we bedoelen.
En nu....? Nu gaan we ......... mooie plannen, uitvoering? Wordt vervolgd..........
Laat wat van je horen Reactie toevoegen