EC Brande 2019

De day after.... Vannacht terug gekomen van een super weekend in Denemarken. Vrijdag vertrokken en toen we op het terrein aan kwamen, hadden we absoluut niet gedacht dat er hier nog een wedstrijd gehouden zou gaan worden. De week voorafgaand was er veel water gevallen, voor zaterdag en zondag waren de voorspellingen gunstiger al werden er wat buien verwacht.

Onze modified klasse stond als 2e klasse op zaterdag op het programma. De trekker werden al vroeg opgehaald, rond de klok van 13.00 uur stonden deze in het parc ferme. Door allerlei buien, was het rond de klok van 5 uur dan eindelijk zover. Door het uitvallen van Eager Beaver, mochten wij gaan aanhaken voor de proeftrek. Met Alphen in ons achterhoofd, hadden we besloten iets vlotter op het gas te gaan. De baan zag er ondanks de vele regen top uit. Er was dan ook met man en macht gewerkt om deze in orde te krijgen. Evenals het terrein om de baan heen, hier werd veel water weggepompt, modder verwijderd, houtsnippers gestrooid.

Theo stond aan de start, spannend, hoe zou de trekker het doen op de Mitassen en op deze baan. Theo ging voortvarend van start, de trekker klom er hoog in, heel hoog, Theo remde uit alle macht, maar de trekker brak uit en liep naar rechts. Rond de 65 a 70 meter stonden we buiten de baan, en niet zo een klein beetje ook. Dat viel even tegen, in een deelnemersveld van 7, zouden we dan als 1 na laatste weer terug komen. Voorspellingen voor die tijd lieten ons geloven dat de baan na een aantal runs niet beter zou worden, dus op zich waren we blij dat we vroeg moesten starten. Deze gedachte ging na de proeftrek in rook op. Hierna was het de beurt aan Black Power, ook hier een wat onrustige run, de trekker trok ook naar rechts. Ze stonden stil op 97.08 mtr.

Zdan Whispering Giant, deze reed met een iets lichter afgestelde sleepwagen naar een strakke full pull. Red Thunder dan, de rood met groene trekker welke ook uitgerust is met 2 RR Griffons. We waren benieuwd, maar helaas kwam het spul niet fijn niet op gang, de trekker begon te springen en haalde slechts 47,58 mtr. 

In verband met de regendreiging en omdat we al behoorlijk uitgelopen waren, was er besloten dat we slechts 1 poging hadden om het goed te doen. Hierna stond Lambada aan de start, ook op Mitas. Nadat ze onze run gezien hadden, nog wat aanpassingen aan de trekker gedaan. Met een matige balans, werd er wel een harde full pull gereden door "ouwe"Willem. Dan was het Aftermath aan de start, ook zij reden over de full pull lijn, al was de run niet heel overtuigend. Dan Green Monster, de mannen laten het hele jaar al mooie dingen zien, de enige echte strijd die we met ze gehad hebben dit jaar, was in Ahoy, waar we de finale met 14 cm van hen wonnen. In Grimmen stond de tweede krachtmeting op het programma, helaas lukte dat door de kapotte achteras daar niet.

Met 2 superstrak lopende Allisons, reden ze gemakkelijk naar de Full Pull. Ondertussen, werden we toch wat gespannen, dat we het konden wisten we, maar na zo een proeftrek, kijk je toch wel even anders en was er even een gevoel van, wat moeten we veranderen om een veel betere run te hebben dan de 1e. Al het gewicht wat we hadden, werd op de neus gehangen. Evengoed waren we nog 20 a 30 kg te licht, maar ja meer gewichten hadden we niet. Theo besloot iets langer te wachten met op het gas te gaan.

Direct vanaf de start, pakte de trekker mooi op, met een strakke balans, naar het einde, er moest onderweg nog wel wat gecorrigeerd worden, maar de full pull werd gemakkelijk gehaald. Wat ons vooral opviel was dat de voorwieltjes netjes los bleven de hele run. Met de Firestones, kwamen deze meestal terug op de baan, nadat de pushdown van de sleepwagen gevallen was. Gelukkig, we stonden in de finale. De opluchting was van onze gezichten te lezen, het moest toch maar even gebeuren en gelukkig gebeurde dat ook.

Black Power, mocht hierna de proeftrek over doen, met de lichtere sleepwagen kwamen ze iets verder maar behaalden met 97,67 geen full pull. Zo gingen we dus met 5 tractoren naar de finale.

Whispering Giant werd vandaag gereden door Hans Zuurbier omdat Bas niet aanwezig was. Hij zette met een strakke run een afstand neer van 93,27 mtr. Hierop kon de rest zich gaan stuk bijten.

Lambada reed de kwalificatie op Mitas, echter hadden ze ook de Puller 2000 banden meegenomen naar het parc ferme. Omdat ze het toch niet aandurfden op de Mitas banden, werden deze voor de finalerun gewisseld voor de Firestones. Willem ging er goed voor zitten, ging vlot op het gas, de trekker ging erin hangen en ontikkelde snelheid, maar zo rond de 75 meter begon het rechter achterwiel aan de buitenkant te roken, het motortoerental schoot omhoog, wijselijk ging het gas eraf. Alle parkers van de rechter achterband braken af, hierdoor draaide de veld rond in de band en ben je de aandrijving kwijt. Hieruit blijkt ook maar weer dat er echt wel wat moest gebeuren om een eind te komen. Op het eerste gezicht geen verdere zichtbare schade, maar de motoren hadden wel even "onbelast"de 10.000 toeren aangetikt. Geen best vooruitzicht, aangezien de mannen ook nog Unlimiteds moesten rijden.

Hierna was het de beurt aan Engeland, Aftermath had een redelijke run, maar miste grip en kwam tot een afstand van 62,55 mtr.

Green Monster, groen met 2 super lopende Allisons, t gas ging erop, de V12's zongen, ze bleef gaan, ruim 2,5 mtr verder dan Whispering stonden ze stil op een afstand van 96,05 mtr, wow wat een run. We stonden als toeschouwers midden in de Duitse Monster fans... maar zelfs wij hadden kippenvel van deze run. 

De spanning steeg, we stonden als laatste in de finale. Er werd besloten de trekker meer op links te zetten, aangezien iedereen aan het eind wat meer op rechts uit kwam. 3 runs, liever niet, het moet natuurlijk allemaal wel heel blijven.

Niet te vlot op het gas, maar wel resoluut ging de hendel naar voren, de voorwieltjes mooi los, vanaf 70 mtr push down, de voorwielen bleven los en de trekker goef maar door de vlag kwam in zicht en nog bleef het gaan. Toen de trekker uiteindelijk stil stond, leek het of we er voorbij waren, de spanning steeg,... dan duurt wachten lang, het scorebord gaf de afstand,.... 95,98 cm.... We kwamen helaas 7 cm tekort, maar jongens wat een run. En wat een resultaat, ........onze Judge voorzien van 2 "oude" V12 Griffons........, onze trekker, wij..... 2e op het EK!!!  De Mitassen moeten we nog verder onder de knie krijgen, maar oh wat een resultaat. Na de prijsuitreiking met zijn allen naar de bus. Inmiddels stond daar onze trots. Glom ze voor de wedstrijd nog, nu zag ze er niet uit, blubber en klei overal, na 3 runs ook her en der wat oliesporen, maar wat glommen wij. En wat een podium, een turbine op 3 en 2 V12 trekkers op 1 en 2.

Het was zaterdag nog lang onrustig in kamp The Judge. Mooi feestje gevierd, met een aantal sponsoren, bekenden, fans en anderen.

Door alle festiviteiten begon de zondag voor sommigen van ons wat stroef. Enkelen ,verbleven de gehele dag in een soort van "roes", deels veroorzaakt door het gebrek aan slaap, de alcoholische versnaperingen dan wel onze 2e plek. Na een ontbijt, koffie en wat extra rust hier en daar, zijn we de wedstrijd gaan kijken. We zouden eigenlijk tot maandag blijven en dan terug gaan.  Maar er werd voor zondagavond regen voorspeld, dus besloten we de boel droog in dte pakken, dan nog de light modified te kijken en dan te vertrekken.

En zo vertrokken we rond de klok van vier uur, naar het kampereiland, na een vlot verlopen terugreis, waren we rond de klok van half 1 aan de werkplaats.

We kijken terug op een super mooi weekend, mede natuurlijk door het resultaat, maar ook de gezelligheid als team en de gesprekken met iedereen. We gaan de trekker klaar maken voor de laatste wedstrijd van het jaar. De modified rijdt als enige klasse nog op de wedstrijd in Tzum, we hebben nog even wat te doen voor we daar aan de start staan, Maar ook dat gaat goed komen. 

Cu you there....